Ik mag vandaag ook weer een verhaaltje schrijven. Laat ik nu boffen, het is een reisdag vandaag, dus we hebben niet veel beleefd en gefotografeerd. We vliegen naar Osaka.

Vanmorgen na het opstaan eerst de laatste dingen in de koffers gedaan en dichtgemaakt en op weg naar ons ontbijttentje, waar Rob reeds eerder over heeft geschreven. Het zal gemist worden. Na het ontbijt terug naar het hotel om de koffers op te halen. Het was een klein stukje lopen naar het metrostation. Het was net na de spits, maar nog steeds druk. We stonden vooraan in de rij, dus toen onze metro arriveerde, stapten wij als eerste in en er was nog plek om te zitten. Zo gezegd zo gedaan met de koffers tussen onze benen. Na een paar stations kwam Rob er achter dat we totaal de verkeerde richting op gingen, want hij had zich vergist in het vliegveld. We moesten niet naar het vliegveld Narita, maar Tokio heeft er nog één, te weten Haneda. Wij uit de metro en goed bekijken welke metrolijn we moesten hebben. Gevonden, maar toen we in de goede metro stapten, was het wel een stuk drukker, met als gevolg dat we moesten staan. Dat was geen pretje, maar we hebben het overleefd. We stapten over op de monorail, die ons naar het vliegveld bracht. We waren keurig op tijd op het vliegveld. Rob was ondertussen begonnen met het blog van gisteren. Om 13.20 uur was het boarden. We hadden 10 minuten vertraging. Dat is peaunuts vergeleken met de vertragingen op Schiphol! We hadden een goede vlucht en na één uur en een paar minuutjes stonden we op de grond van het vliegveld van Osaka. De koffers hadden we ook snel en toen was het zoeken naar de trein die ons naar het centrum van Osaka moest brengen. Dat was nog wel een gepuzzel. Daar moet je weer andere kaartjes voor hebben. Het leek druk bij de ticketverkoop. Ik wachtte bij de bagage en Rob ging in de rij staan. De rij liep snel door en na een paar minuten al kwam Rob met een grote grijns op zijn gezicht terug. Hij had voor een paar Euro mooie superseats met veel beenruimte kunnen scoren. Hij vond dat we dat wel verdiend hadden na die drukke metroritten. We moesten even het perron zoeken, vanwaar de trein zou vertrekken, maar dat was voor de verandering makkelijk te vinden. Slechts een paar minuutjes wachten. Het perron stond al weer aardig vol met mensen met grote koffers. Toen we waren ingestapt, de bagage hadden vastgebonden in het bagagerek, zochten we onze stoelen op. Nou, dat waren fauteuils met zeer veel beenruimte. Zulke mooie stoelen hebben we nog nooit meegemaakt. De rit duurde 45 minuten en toen waren we in Osaka-centrum aangekomen. Meteen de eerste indruk van Osaka is heel anders dan het georganiseerde Tokio. Het is veel “rauwer”.

We konden het lopend af naar onze Air BNB, ongeveer 1 km lopen. Het is een aardig onderkomen, waar we 3 nachten zullen verblijven.

We moesten nodig wassen. Het onderkomen had een wasmachine, dus meteen de vuile was erin gegooid. Na afloop hiervan zochten we een wasrek om de schone op te hangen. Die was dus niet aanwezig. Wat nu? Op naar de wasserette op 800 meter afstand om te drogen. Met 20 minuten was de natte was kurkdroog. Op de terugweg zagen we een wasserette op 250 meter! We hebben nog een was, dus die doen we morgen daar.

Het onderkomen ligt vrij centraal. Een supermarkt ligt aan de overkant, waar we het een en ander hebben gehaald voor het avondmaal.

Morgen hebben we een fietstocht besproken om de highlights van Osaka te bekijken.

Zo, we zijn weer bij met het blog. Bij dit blog zitten weinig foto’s omdat we alleen maar gereisd hebben.

Groetjes,

Linda