Vanochtend om 6 uur opgestaan, vandaag gaan we een stadstour doen door Tokio. Dit georganiseerd met een gids en bus. Snel even een broodje en kop koffie naar binnen gewerkt en toen op pad. Lopend naar het metrostation wat in heel Tokio volgens mij nooit verder als 10 minuutjes lopen. Een prachtig systeem van bussen, treinen, metro's en monorails. Al snel zaten we in de trein naar ons meetingpoint. In de metro was het genieten van Tokio ontwaakt, van kantoorpersoneel tot en met bouwvakkers die op weg waren naar hun bestemming.

Rond 7 uur kwamen we aan op het afgesproken ontmoetingspunt. Iets te vroeg dus nog snel even een bakkie koffie gehaald bij Starbucks. Net dat ik terug kwam lopen met mijn café latte kwamen de gidsen ook aanlopen. Op dit punt vertrekken vandaag dus meerdere excursies. Onze gids Lisa is Japans en ontzettend aardig en bijna nederig. De cultuur zit hier nog diep in de mensen. Onze bus met 450 op het kenteken zal ons de gehele dag van bezienswaardigheid naar bezienswaardigheid brengen. Even over half acht reden we naar de volgende opstapplaats waar nog een aantal toeristen bij ons aansloten. Deze plaats ligt vlakbij een metro / treinstation waar dagelijks 3,5 miljoen mensen passeren. Het station heeft 100 in- c.q. uitgangen, onvoorstelbaar. Later kom ik nog even terug op aantallen.

Met een man/vrouw/hen of 25 gingen we op pad naar de eerste bezienswaardigheid. Tijdens de rit gaf onze gids uitleg, we gingen naar Meji Jingu Shinto Shrine. De meeste Japanners hangen het Shinto geloof aan, het tweede geloof in Japan is Boeddhisme. De rest is een mengeling van de overige godsdiensten. Een shrine is dus een soort van kerk/tempel waar de Shinto gelovigen bijeenkomen om hun geloof te bedrijven. Deze shrine is in 1920 gebouwd in opdracht van de keizer en zijn vrouw. Rondom de shrine is destijds een nieuw bos aangelegd met bomen uit alle delen van Japan. Dit is echt een oase van rust midden de stad van bijna allemaal wolkenkrabbers en verkeer. We hebben daar een half uurtje rondgewandeld met extra info van onze gids Lisa.

Keurig op tijd vertrokken we naar onze tweede bestemming. Het Imperial Palace East Garden, oftewel het keizerlijke paleis. Dit paleis is slechts 2 x per jaar open voor bezoekers, te weten 2 januari om nieuwjaar te wensen en op 23 februari om de keizer te feliciteren met zijn verjaardag. Wij mochten het aan de buitenzijde bewonderen. Na een kwartiertje weer op pad naar de volgende bestemming: se Senso-ji Temple (Boeddhistisch) welke ook midden in de stad ligt. Deze ligt niet in een bos maar midden in het centrum met allemaal winkeltjes en restaurantjes in de buurt. Daar hebben we eerst wat gedronken, daarna gewandeld en uiteindelijk ook geluncht. De lunch bestond onder andere uit JFC, Japanese Fried Chicken, dus geen KFC. Daar ik geen liefhebber ben van KFC was ik enigszins sceptisch, maar na de eerste hap was ik volledig om. Wat kunnen die Japanners toch lekker koken. Na de lunch hadden we een uurtje voor ons zelf om een rondje te wandelen en de tempel goed te bekijken.

Om 2 uur precies vertrok de bus naar Tokyo Skytree. De Tokyo Skytree is een 634 meter hoge televisietoren in Sumida, Tokio, Japan en tevens het hoogste bouwwerk van Japan. De toren is een ontwerp van het architectenbureau Nikken Sekkei. Vanop de toren worden de signalen van digitale televisie-uitzendingen gedistribueerd. We kregen allen een kaartje om het uitzichtbordes op 350 meter hoogte te bezoeken. Met de lift die een topsnelheid van 600 meter per minuut waren in een oogwenk boven. Boven aangekomen kregen we een nog beter zicht op de omvang van Tokio, beter als gisteren in Tokio Tower op 150 meter. Alleen het verschil met gisteren was het nu erg dampig was zodat het uitzicht niet echt scherp was. Wel jammer maar toch leuk.

Als afsluiting zijn we naar de haven gereden alwaar een rondvaartboot klaar lag om ons een deel van de haven te laten zien. Persoonlijk vond ik dit het minste van de dag. We waren moe en het werd al donker. Moe maar voldaan werden we afgezet bij een metrostation en reden we richting hotel. Onderweg nog een lekker broodje gegeten en nu uitgeput in het hotel. We zitten na te genieten van een prachtige dag.

Kengetallen Tokio: Aantal inwoners circa 15 miljoen, oppervlakte 2194 km2, dat is ruim 6500 inwoners per vierkante kilometer. En ondanks dit is de stad erg schoon, weinig tot geen criminaliteit, geen zwervers, nagenoeg geen files, de mensen zeer gedisciplineerd en prachtig. Wij lopen 's avonds door een aantal smalle afgelegen straatjes naar ons hotel. Geen enkel gevoel van onveiligheid of wat dan ook. Voor mij persoonlijk vind ik dit één van de mooiste steden die ik ooit bezocht heb.